Stomatologia - definicja z Wiki
Stomatologia, dentystyka (gr. stoma ? usta + gr. logia ? nauka; łac. dens ? ząb) - dział medycyny zajmujący się funkcjonowaniem, patologiami i leczeniem zębów, przyzębia, języka, błony śluzowej i innych tkanek jamy ustnej oraz ją otaczających a także stawu skroniowo-żuchwowego człowieka. Przed wejściem Polski do Unii Europejskiej używano tytułu lekarz stomatolog, potem lekarz dentysta, jednakże Naczelna Izba Lekarska dopuszcza możliwość używania obydwu tytułów.
W Polsce, zgodnie z Dz. U. z 2011 r. Nr 113, poz. 6581, do roku 2012 tytuł lekarza dentysty uzyskuje się po 5 latach studiów, odbyciu stażu podyplomowego i zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego (LDEP). Od roku 2013 LDEP został zastąpiony Lekarsko-Dentystycznym Egzaminem Końcowym ? LDEK (art. 5. ustawy). Staż podyplomowy zostaje zniesiony po 1.10.2016 roku (art. 4. ustawy).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stomatologia
Kim jest lekarz dentysta?
Lekarz dentysta (lekarz stomatolog), pot. dentysta (z łac. dens dopełniacz dentis "ząb") ? osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii.
W Polsce tytuł lekarza dentysty i ograniczone prawo wykonywania zawodu uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Pełne prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty uzyskuje się pozytywnym zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego (przed rokiem 2013) oraz po odbyciu rocznego stażu podyplomowego12(dotyczy wyłącznie osób kończących studia przed 1 października 20163).
Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r.4, lekarz dentysta upoważniony jest do leczenia schorzeń zębów, jamy ustnej oraz obszaru twarzoczaszki i okolic przyległych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lekarz_dentysta
Denyofobia - metoda leczenia
Sedacja wziewna podtlenkiem azotu określana jest jako stan fizycznego odprężenia, przyjemnego oszołomienia, oderwania od rzeczywistości przy jednoczesnym zachowaniu u pacjenta podstawowych odruchów i świadomości. Podczas sedacji bardzo duże znaczenie szczególnie u dzieci mają sugestie hipnotyczne. Opowiadając małemu pacjentowi, że podczas zabiegu znajduje się w bajkowym królestwie, kosmosie lub innym wymarzonym przez niego miejscu wykorzystujemy w pełni działanie podtlenku azotu. Opierając się na samym farmakologicznym działaniu podtlenku bez sugestii hipnotycznych jego skuteczność może być niewielka. Skuteczność sedacji wziewnej wynosi około 80% i zależna jest od kilku czynników, takich jak doświadczenie lekarza, podatność pacjenta na tę metodę uspokojenia, wiek i konstytucja psychofizyczna pacjenta. Kwalifikacja pacjentów do sedacji wziewnej opiera się na wskazaniach i przeciwwskazaniach do jej stosowania. Metoda ta posiada wiele wskazań do których należy silny lęk przed leczeniem stomatologicznym, silny lęk przed iniekcjami, nadmierny odruch wymiotny, nadpobudliwość nerwowa, konieczność wykonywania długich i nieprzyjemnych zabiegów. Poza tym sedacja wziewna powinna być metodą z wyboru u pacjentów z astmą, padaczką, chorobami serca, nadciśnieniem krwi czy hemofilią.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dentofobia